Fascism History

Fascism is a form of radical authoritarian nationalism that came to prominence in early 20th-century Europe, influenced by national syndicalism. Fascism originated in Italy during World War I and spread to other European countries. Fascism opposes liberalism, Marxism and anarchism and is usually placed on the far-right within the traditional left–right spectrum.

Fascists saw World War I as a revolution that brought massive changes in the nature of war, society, the state, and technology. The advent of total war and total mass mobilization of society had broken down the distinction between civilian and combatant. A "military citizenship" arose in which all citizens were involved with the military in some manner during the war.The war had resulted in the rise of a powerful state capable of mobilizing millions of people to serve on the front lines and providing economic production and logistics to support them, as well as having unprecedented authority to intervene in the lives of citizens.

ลัทธิฟาสซิสต์เป็นรูปแบบของลัทธิชาตินิยมหัวรุนแรงเผด็จการที่มาให้ความสำคัญในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ยุโรปได้รับอิทธิพลจาก syndicalism แห่งชาติ ลัทธิฟาสซิสต์ที่เกิดขึ้นในอิตาลีในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและการแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ ในยุโรป ลัทธิฟาสซิสต์ต่อต้านเสรีนิยมมาร์กซ์และอนาธิปไตยและมักจะวางอยู่บนทางขวาสุดในสเปกตรัมซ้ายขวาแบบดั้งเดิม

ฟาสซิสต์เห็นสงครามโลกครั้งที่เป็นการปฏิวัติที่นำการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในลักษณะของสงครามสังคมรัฐและเทคโนโลยี การถือกำเนิดของสงครามรวมและการระดมมวลรวมของสังคมได้พังทลายลงมาความแตกต่างระหว่างพลเรือนและการต่อสู้ เป็น "พลเมืองทหาร" ที่เกิดขึ้นในการที่ประชาชนทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทหารในลักษณะบางอย่างในช่วงสงคราม war.The ได้ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของรัฐที่มีประสิทธิภาพความสามารถในการระดมผู้คนนับล้านเพื่อทำหน้าที่ในแนวหน้าและให้การผลิตทางเศรษฐกิจและ โลจิสติกจะสนับสนุนพวกเขาเช่นเดียวกับการมีอำนาจเป็นประวัติการณ์ที่จะเข้าไปแทรกแซงในชีวิตของประชาชน